Niet-muzikanten die acht weken lang een ritmisch spel speelden, konden zich gezichten beter herinneren. Dit suggereert dat het leren bespelen van een instrument het kortetermijngeheugen verbetert.
Uit verschillende studies blijkt dat musici een beter kortetermijngeheugen hebben dan niet-musici als het gaat om muziekgerelateerde taken, zoals het onthouden van muziek. Het is minder duidelijk of deze voordelen ook gelden voor niet-muzikale taken, of voor niet-muzikanten die een instrument leren bespelen. Of weten we niet hoe deze veranderingen in de hersenen tot stand komen.
In de maat drummen
Hersenonderzoeker Theodore Zanto van de Universiteit van California, San Francisco, en zijn collega’s verdeelden 47 niet-muzikanten, tussen 60 en 79 jaar oud, willekeurig in twee groepen. De ene groep mocht acht weken lang een woordenzoekspel spelen. De ander speelde een muzikaal ritme-trainingsspel, waarbij je leert in de maat te drummen.
Socioloog over zelfmoordpreventie: ‘Probeer iemand met suïcidale gedachten uit het dal te helpen’
Socioloog Diana van Bergen en haar collega’s hebben een beurs van 9 ton gekregen voor een zelfmoordpreventieproject. ‘We weten dat er in de direct ...
Aan het begin en het einde van de acht weken werd het kortetermijngeheugen getest. Deelnemers moesten zich een gezicht herinneren dat ze enkele seconden eerder hadden gezien. Alleen de groep die het ritmetrainingsspel speelde, vertoonde een verbetering van hun oorspronkelijke scores. Ze scoorden ongeveer 4 procent beter. Zanto hoopt dat het verder verlengen van de trainingsperiode kan leiden tot een nog sterker effect.
Hersengolven
Hersengolven die voor en na de training werden geregistreerd, lieten een toename zien van de activiteit in de rechterzijde van het bovenste wandkwabje, een hersengebied dat wordt geassocieerd met het vastleggen van visuele informatie en aandacht. Volgens Zanto wijst dat erop dat de ritmetraining het vermogen verbetert om de aandacht te richten op een taak. Dat maakt het gemakkelijker voor de hersenen om wat je doet vast te leggen in het geheugen.
‘Dit lijkt echt een aandachtsbeheersingsaspect van het geheugen te zijn. Het gaat erom je aandacht zo te richten dat je het in je geheugen kunt vastleggen, om het er daarna weer uit te halen’, zegt Zanto.
Achteruitgang tegengaan
Het vermogen om gezichten te onthouden en te herkennen neemt af naarmate we ouder worden, dus elk mogelijk mechanisme om die afname tegen te gaan is belangrijk, zegt psychologie-onderzoeker Josh Davis van de Universiteit van Greenwich in het Verenigd Koninkrijk.
Het effect moet nog wel worden aangetoond in gezichtsherkenningssituaties in de echte wereld. Ook zijn er andere laboratoriumonderzoeken nodig om volledig overtuigend te zijn, aldus Davis.
